Na de Tweede Wereldoorlog kwamen de ontwikkelingen in de visverwerking in Spakenburg in een stroomversnelling. Visgroothandels kregen behoefte aan een flinke rokerij. De ontwikkeling werd door de gemeente enigszins gestuurd door grond op de ingepolderde Oostmaat in erfpacht uit te geven. Daar werden twee grote rokerijen gebouwd terwijl ook aan het einde van de Weikamp en aan de Huijgenlaan grote rokerijen en gebouwen voor visverwerking ontstonden. Rokerijen met soms 61 wel twaalf hangen zodat grote hoeveelheden vis tegelijk konden worden gerookt. Vooral makreel werd in enorme hoeveelheden gerookt. De rokerijen op de Oostmaat waren uniek in die zin dat deze vorm van rokerijen elders nergens voorkwam. Ze ontstonden uit praktisch oogpunt. Aan de ene kant een werkplaats om de verse vis te ontvangen en te bewerken, in het midden de rookhangen en aan de andere kant een ruimte om de gerookte vis in te pakken en gereed te maken voor aflevering aan klanten. De verschillende rokerijen die in die tijd zijn gebouwd, zijn inmiddels allemaal gesloopt waardoor voor Spakenburg karakteristieke gebouwen helaas verdwenen.

In de rokerij van Jan Muijs NV was een gevelsteen ingemetseld met daarop een vis en de tekst Vishandel Fa Jan Muijs. De originele gevelsteen is bewaard gebleven en heeft een plaats gevonden in Museum Spakenburg. In een gebouw tegenover de plaats waar ooit de rokerij stond, is een replica met een verklarend tekstbord geplaatst.