In de herdenkingsuitgave 80 jaar vrijheid, zijn beschrijvingen opgenomen van de oorlogsslachtoffers die een relatie hadden met de gemeente Bunschoten. Deze namen worden jaarlijks voorgelezen bij de herdenking op 4 mei. De criteria bij het opstellen van deze lijst waren dat een oorlogsslachtoffer:

> ten tijde van het overlijden woonde in de gemeente Bunschoten of

> was omgekomen op het grondgebied van Bunschoten of

> geboren was in Bunschoten.

Deze criteria garanderen op zich dat alle oorlogsslachtoffers worden genoemd. Oorlogsslachtoffers die korter of langer in de gemeente Bunschoten hebben gewoond, maar niet aan deze criteria voldoen, zijn in de herdenkingsuitgave niet beschreven. Dit omdat niet of nauwelijks is na te gaan of die er zijn. Slechts een naam was in dat verband bekend, maar deze persoon is niet beschreven omdat hij niet aan de criteria voldeed. Dat was Heinrich Ickelsheimer.

Deze wachtmeester van de marechaussee, werd in juli 1942 in Bunschoten gestationeerd. Hij woonde in een van de zogenaamde ‘politiewoningen’ aan de Molenstraat. Thans nummer 32. In november 1944 moest hij deze woning verlaten. Het gezin woonde daarna kort op enkele adressen buiten Bunschoten en als laatste in een deel van een boerderijtje achter hotel De Witte Bergen in Eemnes. Het gezin verhuisde dus uit Bunschoten, maar dat werd niet in het bevolkingsregister verwerkt. Administratief gezien woonde het gezin bij het overlijden van Heinrich nog in Bunschoten. Dat blijkt uit de overlijdensakte die op 5 maart 1945 werd opgemaakt in de gemeente Eemnes. Een paar weken later werd het overlijden ingeschreven in het bevolkingsregister van Bunschoten. In werkelijkheid woonde het gezin al bijna een half jaar niet meer in Bunschoten.

Wie was Ickelsheimer?

Op 22 juli 1916 zag Heinrich Ickelsheimer in Hilversum het levenslicht. Als dienstplichtige kwam hij in het leger bij de Infanterie terecht. Later nam hij vaste dienst in het leger. Na de capitulatie werd hij in de zomer van 1940 Marechaussee. Nadat hij zijn opleiding had afgerond, werd hij in juli 1942 overgeplaatst naar Bunschoten en ging daar ook wonen. Het bleek hem al snel dat enkele leden van de politieorganisatie op zijn zachtst gezegd niet echt vaderlandslievend waren. Ickelsheimer was ondanks zijn Duitse naam en afkomst, fel anti-Duits. Dat botste zo nu en dan met collega’s. Ook andere collega’s hadden er moeite mee. Om die reden werd hij enkele keren gedetacheerd in andere plaatsen waaronder Eemnes. Na wat omzwervingen dook hij daar onder. In de ochtend van 1 maart 1945 werd geprobeerd hem te arresteren. Daarop volgde een vuurgevecht waarbij hij dodelijk werd getroffen.

Ickelsheimer werd begraven op de Noorderbegraafplaats in Hilversum. In 1982 is het stoffelijk overschot overgebracht naar het Ereveld in Loenen. Een eenvoudige tegel is op zijn graf gelegd.

Zijn verhaal is onder meer beschreven in het boek Vrijheidsmonument Eemnes dat in 1987 is verschenen. Deze informatie is voor een deel gebruikt voor deze beschrijving.