Blogopmaak

De poort in de Dorpsstraat

Enige tijd geleden werd in een ingezonden stuk in de Bunschoter de suggestie gedaan om bij de reconstructie van de Dorpsstraat, de poort weer te herstellen. Korte tijd later werd in een gesprek met het Centrum voor Erfgoed & Cultuur gevraagd of eens aandacht aan deze poort kon worden geschonken. Een vraag waar bij deze aan wordt voldaan.

In 1977 werden bij rioleringswerkzaamheden in de Dorpsstraat restanten van de oude stadspoorten ontdekt. Archeologen die die werkzaamheden begeleidden, vonden de resten op de kruising Dorpsstraat en Kostverloren en op de kruising Dorpsstraat en Burgwal.

De zuiderpoort vormde de zuidelijke doorgang door de omwalling van Bunschoten. Direct naast de poort bestond de omwalling mogelijk uit twee evenwijdige muren met daartussen puin of aarde.

Dit is herleid uit vier forse oost-west lopende funderingen die ter hoogte van de Burgwal werden blootgelegd.

Drie daarvan bestonden uit gestapelde bakstenen, één uit gemetselde bakstenen.

De bakstenen lagen op het zand, dat in dit deel van Bunschoten vrij dicht aan de oppervlakte ligt. Buiten de poort lag de stadsgracht, hier mogelijk bestaand uit twee parallel gelegen grachten. Op de zuidelijke oever van de binnenste gracht werd een stenen fundering aangetroffen, waarschijnlijk het zuidelijke bruggenhoofd. Zestien meter zuidelijker werd nóg een gracht blootgelegd, even breed en diep als de eerste.

Onderin deze gracht lagen oost-west gerichte boomstammen op een rijtje. De meeste hadden een diameter van 20-25centimeter. Twee hele zware stammen hadden een diameter van bijna 50 centimeter. Hieruit  blijkt dat er op dit punt een zware houten brug over de dubbele gracht lag.


Nadat de rioleringswerkzaamheden waren afgerond, moest de rijweg opnieuw worden bestraat. Besloten werd om de in kaart gebrachte resten in het straatwerk terug te laten komen. Met grijze kinderkopjes werden die resten in beeld gebracht. Een lovenswaardig initiatief. Maar voor een toevallige voorbijganger die niet wist van het hoe en waarom was en is de afwijkende bestrating een raadsel. Met een paar informatieborden is dat overigens heel gemakkelijk op te lossen.


Op basis van de gevonden funderingen is een reconstructie gemaakt van de situatie zoals die er rond 1425 uit kan hebben gezien. Of dit de waarheid benadert, is niet te zeggen. Maar het kan er zo hebben uitgezien met een ophaalbrug en een poortgebouw in twee verdiepingen. Een bijzondere entree van de stad Bunschoten.


Moeilijker is dat met het realiseren van een replica van het poortgebouw. Zoals het er stond, was de doorgang geschikt voor het verkeer van pakweg 600 jaar. Dat was qua omvang en gewicht kleiner en de huidige vervoermiddelen. Een exacte replica betekent dat de Dorpsstraat aan die kant voor vrijwel al het verkeer wordt afgesloten. Ongetwijfeld levert dat de nodige discussies op. Hopelijk wordt er in de nieuwe reconstructieplannen van de Dorpsstraat wel aan gedacht om het verleden ter plaatse van de twee historische locaties te visualiseren wat de afwijkende bestrating voor betekenis heeft. 


Arie ter Beek • jul. 30, 2021

Overige artikelen

door Arie ter Beek 24 apr., 2024
Titelpagina Van Bunschoten family
door Arie ter Beek 12 mrt., 2024
Defile van de afdeling in 1928 in Den Haag
door Arie ter Beek 09 jan., 2024
Wat is Eemsnoer en de Canon van de Eem
door Jaap Groeneveld 09 jan., 2024
Eembrugge op een kaart van rond 1750
door Arie ter Beek 09 jan., 2024
Voorbeeld van een draaipaal of springstok
door Jaap Groeneveld 09 jan., 2024
De haven van Eemnes
door Arie ter Beek 18 dec., 2023
Het Raboes vanuit de lucht 
door Arie ter Beek 13 dec., 2023
In de tijd dat de Zuiderzee nog bestond, was het in het donker moeilijk om de Eem te vinden. Volgens oude bronnen werd al in 1696 een lantaarn aan de westkant van de monding geplaatst. Dat heeft vast iets geholpen, maar afdoende was het niet. In de Bunschoter van 4 februari 1972 lezen we dat Renger Boelhout op dat moment verantwoordelijk was voor het ontsteken van de lichten langs de Eem. Zijn vader en grootvader deden dat voor hem al vanaf 1851. Was er oorspronkelijk alleen een lantaarn aan de westkant. Dat veranderde pas in 1931. In die tijd vond een flinke verbetering van de Eem plaats en daarbij ook het verbeteren van de verlichting. Er werden aan beide zijden aan de monding Eem mast geplaatst met daarop een lantaarn. Ook landinwaarts kwamen er twee lichtopstanden. De achterste had een hoogte van 17 meter en de voorste had gerekend vanuit zee een hoogte van 10 meter. Stonden die twee geleidelichten zoals ze ook wel werden genoemd, in een lijn, dan wist de schipper dat hij recht voor de Eem voer. Op zich natuurlijk een flinke verbetering, maar verder langs de Eem werd niets geplaatst. Dat betekende dat een schipper in het donker maar moest ontdekken waar de vele bochten in de Eem waren. De lichtopstanden waren grote vierkante masten die echt iets weg hadden van vuurtorens. In het midden van de mast zat een trap waardoor bij het licht kon worden gekomen. Ergens eind jaren 1970 zijn de masten vervangen door lichten op een soort van lantaarnpaal. Die zijn niet meer als een vuurtoren te zien.
door Arie ter Beek 12 dec., 2023
Voorbeeld van een draaipaal
door Arie ter Beek 02 nov., 2023
Detail van de bouwtekening uit 1923
Meer berichten
Share by: