Blogopmaak

Korenmolen de Hoop

Mooi verlicht in de winter

Aan de rand van de oude Stadsweiden van Bunschoten, werd in de jaren 2007-2009 Korenmolen de Hoop herbouwd. Een project dat tot doel had om de verdwenen molen van Bunschoten weer in het stadsgezicht terug te brengen. Eeuwenlang stond er immers een molen in Bunschoten. Na de opkomst van motoren, raakte de molen in verval. Nadat in 1931 de kap, de wieken en de stelling waren verwijderd, werd in 1967 de overgebleven romp gesloopt.

Geschiedenis
De gesloopte molen was in 1899 vanuit de Zaanstreek (Wormer) verplaatst naar Bunschoten. Daar kwam de molen in de plaats van een zogenaamde grondzeiler. Dat is een molen waarbij de wieken tot vlak boven de grond rond draaien. Om de een of andere reden was er behoefte aan een molen met een gemetselde onderbouw. Misschien om meer wind te kunnen vangen, maar wellicht ook om meer bergruimte te creëren.

Waarom de naam De Hoop?
De korenmolen heeft de naam De Hoop. De keuze voor die naam was niet zo moeilijk omdat de in 1967 gesloopte molen ook deze naam droeg.
De Hoop is een heel bekende naam voor molens. Er zijn in Nederland zo ongeveer 65 molens waarin het woord ‘Hoop’ voorkomt. Zestig keer is dat gewoon als ‘De Hoop’ en verder in namen als Op Hoop van Beter, De Goede Hoop, Hoop doet Leven en De Hoop en Verwachting.
Het woord ‘hoop’ verwijst naar de verwachting van de molenaar op een goede wind om de molen te kunnen laten draaien. Zonder wind kon een molen niet werken en kon een molenaar niets verdienen. In dat verband kan een vergelijking worden gemaakt met historische zeilschepen. Veel van die schepen hadden een naam waarin het woord hoop of verwachting voorkomt en ook dat verwijst eveneens naar een goede wind. Voor schippers was wind immers van levensbelang.

De Stichting Korenmolen De Hoop
De Stichting Korenmolen De Hoop Bunschoten is in 2001 opgericht met als belangrijkste doel het herbouwen van de molen. Omdat Korenmolen De Hoop eeuwenlang een van de beeldbepalende panden van de gemeente Bunschoten was. Al van verre waren de wieken te zien die boven de andere bebouwing uitstaken. Het slopen van de molen voelde als een soort amputatie van een deel van het dorpsbeeld.

Met de herbouw van de molen is dit verdwenen gedeelte van het dorpsbeeld teruggebracht. Maar de molen is niet alleen herbouwd voor het herstel van het dorpsgezicht. Een molen op zich is een fascinerend bouwwerk. De technieken die vroeger zijn bedacht om een molen zo licht en zoveel mogelijk te laten draaien, spreken nog steeds tot de verbeelding. Prachtig om te zien hoe de wieken altijd precies in de richting van de wind kunnen worden gedraaid. Daarom werkt de molen ook echt. Het is geen museum, maar een levend monument midden in het groen.

Korenmolen de Hoop
Sinds 2009 draaien de wieken van Korenmolen de Hoop weer regelmatig hun rondjes. Een prachtig gezicht. Maar ook fascinerend om te zien hoe de wieken de mechanismes in de molen aandrijven en hoe van graan meel wordt gemalen. Het meel wordt door plaatselijke bakkers gebruikt om brood te bakken. Ook in de molenwinkel zijn diverse soorten meel voorradig waarmee pannenkoeken, brood, ketelkoek en cakes gebakken kunnen worden.


Arie ter Beek • jul. 05, 2022

Overige artikelen

door Arie ter Beek 24 apr., 2024
Titelpagina Van Bunschoten family
door Arie ter Beek 12 mrt., 2024
Defile van de afdeling in 1928 in Den Haag
door Arie ter Beek 09 jan., 2024
Wat is Eemsnoer en de Canon van de Eem
door Jaap Groeneveld 09 jan., 2024
Eembrugge op een kaart van rond 1750
door Arie ter Beek 09 jan., 2024
Voorbeeld van een draaipaal of springstok
door Jaap Groeneveld 09 jan., 2024
De haven van Eemnes
door Arie ter Beek 18 dec., 2023
Het Raboes vanuit de lucht 
door Arie ter Beek 13 dec., 2023
In de tijd dat de Zuiderzee nog bestond, was het in het donker moeilijk om de Eem te vinden. Volgens oude bronnen werd al in 1696 een lantaarn aan de westkant van de monding geplaatst. Dat heeft vast iets geholpen, maar afdoende was het niet. In de Bunschoter van 4 februari 1972 lezen we dat Renger Boelhout op dat moment verantwoordelijk was voor het ontsteken van de lichten langs de Eem. Zijn vader en grootvader deden dat voor hem al vanaf 1851. Was er oorspronkelijk alleen een lantaarn aan de westkant. Dat veranderde pas in 1931. In die tijd vond een flinke verbetering van de Eem plaats en daarbij ook het verbeteren van de verlichting. Er werden aan beide zijden aan de monding Eem mast geplaatst met daarop een lantaarn. Ook landinwaarts kwamen er twee lichtopstanden. De achterste had een hoogte van 17 meter en de voorste had gerekend vanuit zee een hoogte van 10 meter. Stonden die twee geleidelichten zoals ze ook wel werden genoemd, in een lijn, dan wist de schipper dat hij recht voor de Eem voer. Op zich natuurlijk een flinke verbetering, maar verder langs de Eem werd niets geplaatst. Dat betekende dat een schipper in het donker maar moest ontdekken waar de vele bochten in de Eem waren. De lichtopstanden waren grote vierkante masten die echt iets weg hadden van vuurtorens. In het midden van de mast zat een trap waardoor bij het licht kon worden gekomen. Ergens eind jaren 1970 zijn de masten vervangen door lichten op een soort van lantaarnpaal. Die zijn niet meer als een vuurtoren te zien.
door Arie ter Beek 12 dec., 2023
Voorbeeld van een draaipaal
door Arie ter Beek 02 nov., 2023
Detail van de bouwtekening uit 1923
Meer berichten
Share by: